Sağlıklı bir diş eti açık pembe renktedir. Dişleri bir yaka gibi çepeçevre sarar. Diş eti ile diş arasında sağlıklı bir ağızda derinliği 1-3 mm arasında değişen bir diş cebi vardır. Sağlıklı bir diş eti doğru olarak fırçalandığı takdirde kanamaz.
Diş eti hastalığı ağrısız olabilir, bu nedenle aşağıdaki belirtilere dikkat etmek gerekir:
Yapışkan, renksiz bir tabaka olan ve sürekli olarak dişlerin üzerinde oluşan bakteri plağının içindeki bakteriler diş eti hastalığına neden olabilir. Şayet bakteri plağı temizlenmezse, sertleşebilir ve diş taşına (tartar) dönüşebilir. Bu olduğunda, bakteri plağı diş taşları üzerinde de oluşmaya devam eder. Diş fırçalama ya da diş ipi ile temizlik diş taşlarını temizleyemez. Böyle bir durumda diş hekiminizin profesyonel diş taşı temizliği yapması gerekir.
Bakteri plağı günlük diş fırçalama ve diş ipi kullanımı işlemleri ile temizlenmezse diş taşına dönüşür. Sert yüzeyli diş taşları üzerinde daha fazla plak oluşması için oldukça elverişlidir. Bakteri plağındaki bakteriler diş etlerinizi ve dişlerinizi enfekte edebilir ve sonuç olarak da diş eti dokusu ve dişleri destekleyen kemik olumsuz etkilenir. Diş hastalığının üç aşaması vardır:
Diş eti iltihabı (gingivit)
Diş eti iltihabına neden olan bakterilerdir. Diş çevresinde bakteri plakaları denen bir tabakanın, diş kirinin oluşması ve diş üzerinde kalması halinde bu, diş eti iltihabına, gingivite neden olur. Dişeti iltihabı diş etlerinde kırmızılık, şişlik ve hafif kanama görülmesi ile fark edilir. Diş etlerindeki şişkinlik dişle diş eti arasındaki diş cebi derinliğinin artmasına neden olur. Bu takdirde diş cebini temiz tutmak daha zorlaşır. Diş eti iltihabının kalıcı bir hasar bırakmadan tamamen geçmesi mümkündür. Ancak bu, iyi ve düzenli bir ağız hijyeni gerektirir.
Diş dökülmesi (periodontitits)
Tedavi edilmeyen diş eti iltihabının dişlerin çene kemiğine tutunmasını sağlayan liflere (periodontal ligamentlere) yayılması ve iltihabın diş sallanmasına neden olması olasılığı vardır. Plaklar diş cebinde kalacak olursa diş taşına dönüşebilirler. Bu takdirde diş cebi gittikçe derinleşir ve bakteriler daha derinlere doğru nüfus eder. Bu takdirde dişin çene kemiğine tutunmasını sağlayan lifler (periodontal ligamentler) tahrip olur. Diş gittikçe daha fazla sallanmaya başlar ve en kötü ihtimalle tutunduğu yerden kopabilir. Periodontitis tedavi edilir ama kalıcı bir doku hasarı bırakır. Periodontitisin kronik bir diş hastalığı olduğu akılda tutulması gereken önemli bir husustur. Buna göre tedaviden sonra günlük ağız hijyeninin iyi yapılmaması halinde hastalık geri gelir.